« Ablingere » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 025b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ABLINGERE
ABLINGERE, Lingua eluere, lambere, lingere. Gall. Lecher. Synodus Coloniensis ann.
1280. cap. 7 :
Si supra lignum vel lapidem, aut terram solidam sanguisUbi non probo emendationem appositam, abluatur. Aliis verbis dixit Theodorus Archiepisc. Cantuar. in Capit. cap. 51 :(Dominicus)ceciderit ; illa pars, si commode fieri potest, Ablingatur a Sacerdote, et postmodum radatur, etc.
Si super altare stillaverit calix, sorbeat Minister stillam, etc.Vocem ablingere apud Marcellum Empiricum legi monetur in Lex. Forcell.