« »
 
[]« 2 absolute ordinari » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 033c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ABSOLUTE2
2. ABSOLUTE Ordinari. Dicitur de Clericis qui ad sacros Ordines promoventur absque Titulo seu Ecclesia cui mancipentur, et de cujus redditibus vivant. Concilium Londinense ann. 1125 :
Nullus in Presbiterum, nullus in Diaconum, nisi ad certum titulum ordinetur. Qui vero Absolute fuerit ordinatus, sumta careat dignitate.
Vide Titulus.