« »
 
[]« 5 absolutio » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 034a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ABSOLUTIO5
5. ABSOLUTIO, Collecta, seu oratio pro mortuis, illa præsertim quæ incipit, Absolve Domine, etc. Item quævis aliæ orationes pro defunctis, ac etiam preces, thurificationes, aspersiones, quæ circa corpora defunctorum fiunt. MS. Consuetudinum S. Augustini Lemovic. fol. 18 :
Quando pro aliquo Abbate vel Abbatissa defertur rotulus, si Conventus est in claustro... Cantor debet scribere in eo Absolutionem vel orationem consuetam, etc.
Habetur hujusmodi Rotulus in Monast. Solemniacensi prope Lemovicum pro Hugone Abbate defuncto anno 1240. in quo Absolutio a Cantore scripta his verbis legitur :
Titulus Conventus vel Eccl. N. Anima Domini Hugonis Solemniac. Abbatis et omnium fidelium defunctorum per misericordiam Dei requiescant in pace. Oravimus pro vestris, orate pro nostris, etc.
Vide supra Absolvere defunctos. Vide etiam Rotulus. Forma porro et ritus Absolutionis habetur in Cæremoniarum Codice MS. Monasterii B. M. Deauratæ Tholos. :
Fit circuitus per cimiterium a Priore vel ab Domaderio, abstergendo ab aqua benedicta, et post finito responsorio cum versibus Absolvuntur mortui ab illo qui fecit officium.
Idem occurrit in Instrum. ann. 1397. apud Marten. tom. 1. Anecd. col. 1630.