«
1 abstinere » (par C.
du Cange, 1678), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 035c.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/ABSTINERE1
1. ABSTINERE, Activa significatione usurpavit Marcellus Empiricus cap. 29 :
Gallinam per
totum diem a cibo Abstineto.
Cælius Aurelianus Siccencis lib. 5. Chron. cap.
10 :
Erit a cibo Abstinendus ægrotus.
Ita etiam non semel Plautus. Vide Forcell. Lex. Mart. Lib. 9. ep.
86 :
Non se, convivas Abstinet ille suos
.
◊
Janssonius in Auctario ad Glossas Isid. Abstinet,
observat.
Abstinere aliquem communicatione,
communione, idem est ac
Excommunicare. Caldonius in Epistola, quæ
est 39. inter Epistolas Cypriani :
Abstinuimus communicatione Felicissimum.
Mox :
Abstinuimus Sophroniam.
Avitus Vienn. Epist. 14 :
Proinde qua
sit Abstinendus conditione, præcipite.
Usurpatur passim in Concilio Eliberitano,
Toletano I. c. 4. 13. 15. Vasensi I. c. 7. apud S. Hilarium in Fragm. pag. 27. et
Commodianum instruct. 61. etc.
Abstinentia, Eodem sensu apud Fulbertum Carnot. Epist. 83. de Presbytero lapso :
Ab
Officio removendus est, et tandiu Abstinentia castigandus est, quousque relicto vitio,
et per Dei gratiam superato, revocari videatur idoneus.
Abstentus, Excommunicatus, apud eundem Cyprianum Epist. 38. et 55. et lib. de Lapsis. In
Concil. Tolet. I. can. 46. apud Guibertum lib. 3. de Vita sua cap. 5. etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Abstentus, Macro in Hierolex. intelligendus videtur de suspenso ab Ecclesiasticis
functionibus ; quo sensu
Abstinere usurpari contendunt non semel apud eumdem Cypr.
atque etiam in Regulis Patrum cap. 5. § 2.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Abstentus, etiam dicitur apud Jurisperitos, at Latine magis, Pupillus qui tutoris
auctoritate ab adeunda hæreditate revocatus est, ex eo nempe quod nimis illa sit in ære
alieno. Dig. lib. 4. tit. 4. fr. 7. §
10 ; lib. 26. tit. 8. fr. 21 ; lib. 2. tit. 11. fr. 15 ; lib. 36. tit. 4. fr. 1. §
4.
Abstinentes, iidem videntur qui
Continentes, vel qui jejunia observant et ab escis
abstinent. S. Cyprianus, seu auctor de Singularitate Clericor. :
Quid per
hypocrisin, vult ab hominibus Abstinens dici et in secreto carnibus et ebrietate
distendi ?
Vita S. Tilonis Mon. n. 22 :
Quis tantorum Monachorum cuneos
aspiciens, quis virile agmen concordiæ cernens non obstupescat, in quo nullus nocens,
nulla detractionis susurratio, sed similitudo Abstinentium, et certamen officiorum
?
Vita S. Præfecti Mart. posterior num. 7 :
Dum cum hospitibus
Abstinentibus convivaretur, et pisces omnimodis anxius non haberet, etc.
mox de
iisdem :
Cum pœnitentibus residens ad mensam remansit.
Abstinentes, Hæretici in Hispania, Gallia, et Aquitania,
separantes persuasionibus conjugia
hominum, et escarum Abstinentiam promittentes, etc. Vide Philastrium de
Hæresibus.