« 3 acclamare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 047a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ACCLAMARE3
3. ACCLAMARE, In jus vocare, accusare. Charta Comitis Flandr. et Johannæ ejus conjugis de
consuetudinibus Furnensibus, ex Archivo Ecclesiæ S. Audomari :
Si quis ante justitiam de latrocinio Acclamatus fuerit ; 1° poterit se purgare cum 4 bonis viris de genere suo, aut per 5 Coratores... Si 2° Acclamatus fuerit, solummodo purgabit se per 5 Coratores. Item ibid. :
Si quis de hoc maleficio.rapinæoccasione Flandrensium Acclamatus fuerit et convictus fuerit, emendabit Comiti 60. lib. et dupliciter rapta restaurabit. Et si occasione cujuscumque alterius extra Flandriam fuerit Acclamatus, Comes justificare poterit per curiam suam