ACCOMANDISIA, Accomanditia, Concessio facta lege fiduciariæ possessionis, et non definitivæ seu absolutæ ; quæ plurimum fit, ut alicujus gratiam quis sibi conciliet. Italis Accomandigia, Tutela, protectio ; unde vocis origo :

Recipere aliquem in ligam aut Accomandigiam.

Petrarch. epist. 35. Stat. antiq. Florent. lib. 1. cap. 33. ex Cod. reg. 4621. fol. 23. v° :

Nullus de civitate... Florentiæ... possit,... concedere etiam in ultima voluntate, Potestati, Capitaneo populi seu Capitaneo guerræ.... rem quamcumque, vel etiam libros, in Accomandisiam.

Et lib. 3. cap. 90 :

Nullus præsumat accipere ad feudum vel homagium seu jura, angaria realia et personalia, seu quælibet alia servitia perpetua vel ad longum tempus seu Accomanditiam aliquam seu jus Accomanditiæ aliqualiter obligare aliquam universitatem.

Vide Commendisia.