« Accordere » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 049a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ACCORDERE
ACCORDERE, f. pro Accidere, contingere. Jura Vicecom. Biter. in civit. Albiæ ann. 1252.
inter Probat. tom. 3. Hist. Occit. col. 494 :
Recognovit dicto vicecomiti tertiam partem omnium fidantiarum villæ Albiæ, de quacumque re ibi essent, cum tertia parte justitiarum, quæ debent ibi Accordere.In Ms. legitur, Acordere.