« »
 
[]« Acengia » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 052c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ACENGIA
ACENGIA, Modus agri qui in Lege Bajuvar. tit. 1. cap. 14. est decem perticarum, scilicet 4 pedum in tranverso, 40 in longo. Chartul. AB. Sangerman. fol. 3. verso :
Tenent et possident 10 arpenta, tam terrarum quam uinearum et prati, in quibus 10 arpentis est una Acengia prati et 3 quarteria vineæ
. Fol. 4. verso :
Guill. le Petit de quinque quarteriis terræ in noda mari 10 den. et 1 de magna bonna pro decimo de una Acengia terræ
. Ibidem :
1. denar. de decimo unius Acengiæ terræ ad magnam bonnam.
Vide Andecinga.