« »
 
[]« 2 acerium » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 053b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ACERIUM2
2. ACERIUM, Cos, Gall. Pierre à aiguiser, a voce Acier, chalybs. Statuta Ordinis Grandimont. apud Marten, tom. 4. Anecdot. col. 1234. C :
Cultellus et vaginula cultelli et Acerium, hoc est, instrumentum, quo cultellus acuitur... sint parvi pretii.
Verum hic Acerium sumi videtur pro instrumento ferreo longo et rotundo, quali utuntur macellarii vice cotis ad gladios exacuendos, Gall. Fusil.