« »
 
[]« Acetabulum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 053c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ACETABULUM
ACETABULUM, Scutella acetaria, όξυϐάφιον, in Gloss. Lat. Græc. Vinaigrier. Vox Latinis Scriptoribus nota. Isidorus lib. 2. cap. 4 : Acetabulum, quasi Acetaforum, quod Acetum ferat. Ugutio : Acetarium et dicitur Acetabulum, et Acetaforium, quod ferat acetum, et appendat 12 dragmas. Joannes de Janua habet Acetoferum. Testamentum S. Remigii apud Flodoardum lib. i. cap. 18 :
Acetabulum argenteum pondo centum siclorum.
Fredericus Schannat Vindem Litter. pag. 9 :
Acetabulum unum argenteum cum duabus ansis.
P. Carpentier, 1766.
Glossar. Lat. Gall. ex Cod. reg. 7684 : Acetabulum, Acetarium, Vaissel à mettre vinaigre. Aliud ann. 1352. ex Cod. 4120 : Acetabulum, Gall. Sauseron.
Acetabulum, Mensuræ species, Græci ὀξύϐαφον vocant Acitabulus Isidoro lib. 14. cap. 25. Acceptabulum Vegetio lib. 2. Artis veterin. cap. 53. Acetabulum lib. 3. cap. 15. Apitius lib. 6. cap. 6 :
Accipe olei Acetabulum majorem.... aceti Acetabulum minorem.
Erat apud Veteres Sesquicyathus. Musæum Collegii Romani Societatis Jesu pag. 22 et 23.
Acetabulum, Quid sit in sacris libris non omnino constat. Exod. 25. v. 29. cap. 37. v. 16. Num. 17. v. 13. Glossæ MSS : Acitabulum, vas rotundum ubi vinum juxta altare servatur. W. Brito in Vocab. : Acetabulum, vel Acetarium vas est aceti. Unde in Exod. cap. 37. ubi fit mentio de Acetabulis, dicit Glossa, quibus acetum ferebatur, sed quod nunquam vel raro occurrit de oblatione aceti ; sic dicit Magister in Hist. Quidam dicunt Acetabula, ubi scilicet fundebantur a Sacerdote quæ debebant offerri, ut viderent utrum accepta, i. idonea essent, an non. Græcus interpres τρύϐλιον vertit. Herba, id est perfoliata, Germanis nabelkraut. Dief.