ACLHESIA, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Aclhesia » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 057a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ACLHESIA

ACLHESIA. Instrum. ann. 1150. apud Marten. tom. 1. Anecd. col. 414 :

Ostendimus ei (Sugerio Abbati S. Dionysii) thecam quamdam magnam ligneam, quæ deinceps super ipsius Sancti (Evurtii) venerabile sepulcrum ab antiquo sita est, in cujus fundo longus quidam et subniger lapis, quem Aclhesiam vocant, qui ad nihil aliud quam ad clausuram sepulcri videtur præparatus.

Ubi legendum videtur Ardesiam, Gall. Ardoise.

P. Carpentier, 1766.

◊ Bollandistæ Adhesiam ediderunt tom. 3. Sept. pag. 61. col. 2. nec conjecturam, quæ Ardesiam subrogat, improbant.