ADRIPARE, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Adripare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 092c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ADRIPARE

ADRIPARE, Ad ripam appellere, Italis Arripare, Gallis Arriver. Charta Zuentibaldi Regis apud Will. Hedam in Hist. Episc. Traject. :

Cum navibus Adripantibus, aut ibidem commanentibus.

Vide Adlittare.

Arripare. Charta ann. 1243. in Regesto Tolosano fol. 89 :

Quod possint piscare, quandocumque voluerint, per Ga ronnam et per Arigiam, et navigare, et Arripare cum eorum corseriis libere, etc.

Arripagium, Arrivagium, Tributum, quod pro appulsu navis in portum exsolvitur. Tabularium Fossatense :

Et habet ibidem Arripagium in flumine Maternæ de qualibet navi, ibidem onerata vel exonerata.

Vetus Charta apud Paradinum in Histor. Lugdun. lib. 2. cap. 104 :

Quod dominus Abbas et successores sui perpetuo habeant duntaxat Arrivagia, inventiones, in quibuscumque rebus consistant, et piscationes, ac emolumenta piscationis a ponte Rhodani usque ad caput Insulæ Regularium sancti Irenæi.

Occurrit etiam in compoto Præposituræ Parisiens. ann. 1333. Locum damus in Egrunum. Charta Philippi Ebroicensis pro Mellenti incolis ann. 1320. in Tabulario Prioratus S. Nicasii fol. 72 :

Et seront frans et quites... de roüage, de panage, de terrage, de pelage, de passage, d'Arrivage, et de toutes autres coustumes, etc.