« Adurare in terram » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 113b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ADURARE
ADURARE in terram, Terram legere, ad terram appellere, forte etiam in terram impingere, Gall.
Cotoyer la terre, Aborder, Échoüer. Ogerius Panis lib. 4. Annal. Genuens. ad ann.
1211. apud Murator. tom. 6. col. 401 :
Et homines Niciæ assultum in eos fecerunt, et ex improviso unam de galeis, quæ in terram Adurata fuerat, retinuerunt.Bartholomæus Scriba lib. 6. Annal. Genuens. ad ann. 1247. apud Murat. tom. 6. col. 512 :
Et quum jactasset Andreolus de Mari prælium dare nostris, fecit licias in portu Savonæ et reduxit galeas in portum Savonæ Aduratas in terram.Jacobus Aurias lib. 10. Annal. Genuens. ad ann. 1291. ibid. col. 603 :
Quare Pisani Aduraverunt navem et cum rebus et personis descenderunt in terram.