ADVERARE 2, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 2 adverare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 098b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ADVERARE2

2. ADVERARE, Averare, Facta inquisitione et recognitione, æstimare, Gall. Vérifier. Instr. ann. 1391. inter Probat. tom. 2. Hist. Nem. pag. 114. col. 1 :

Item quod dicta bona fuerunt Adverata per deputatos per consules, et in libro communi dictæ universitatis, in quo distribuuntur omnia bona singularium dictæ universitatis, descripta et per cedulas illorum, quorum fuerunt prædicta bona, fuerunt tradita, pro Adverando seu taxando eadem, ad finem ut per (pro) ipsorum taxa talliarentur.

Aliud ann. 1356. ibid. tom. 2. pag. 176. col. 1 :

Quod vintenum Averetur, et Averato levetur de omnibus civibus, juxta Averationem prædictam.

P. Carpentier, 1766.

Avezare, Eadem notione, in Charta ejusd. ann. ibid. pag. 184. col. 1 :

Attentis monicionibus de portando bona sua ad Avezandum ad domum consulatus, ut inde subvencio concessa posset compleri,... quamdam papiri cedulam scriptam pridem tradidisset, in qua erant omnia bona sua inserta, quæ fuerunt Avezata et avaluata per dictos destinatos.

Hinc