« »
 
[]« Advictorium » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 099c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ADVICTORIUM
ADVICTORIUM, Advinctorium, Adjutorium, Advintorium, Adjuntorium, Avitorium, quæ tam incerta scriptio oritur ex ambiguitate hujus notæ m. quæ utrum ui vel iu debeat explicari incertum est. Cionaccius singula loca adnumerat, et in dubio notat, videri legendum Advinctorium vel Adjunctorium, ut significetur oblatio quædam cerea plurimorum cereolorum in fascem colligatorum, vel fax ex pluribus funalibus composita. Ita Bollandi Continuatores. Prætulerim Advinctorium ; est enim Advincta, Tæda, fax. Gall. Torche, Flambeau. Miracula S. Humilianæ tom. 4. Maii pag. 405. B :
Una die fecit votum B. Humilianæ, quod si eum ab hac infirmitate liberaret, portaret ad tumulum suum Advictorium candelæ, longum secundum quantitatem monumenti.