« Ægrotativus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 115b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AEGROTATIVUS
ÆGROTATIVUS, Proxime infirmus, valetudinarius, Gall. Valetudinaire. S. Bernardus tom.
1. pag. 1308 :
Unus idemque cibus et ægrotis est medicina, et Ægrotativis dieta.