« »
 
[]« Ævosus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 122a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AEVOSUS
ÆVOSUS, Senilis, Gall. Vieil, âgé. Acta SS. Maii tom. 4. pag. 36. ubi de S. Montano recluso :
Quomodo fieri potest ut anus lactem filium ; cum mihi a temporibus multis exactis muliebria defecerint, ac vir meus Æmilius vetulus sit, ac in Ævoso ejus corpore frigidus extet circum præcordia sanguis, et voluptatis opera in eo penitus emarcuerint ?