« Afforciare » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 132a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AFFORCIAREAFFORCIARE, Fortiorem reddere, augere, Gall. Renforcer. Bracton. lib. 4. Tract. 1.
cap. 19. § 4 :
Cum juratores in veritate dicenda sunt sibi contrarii,... de consilio Curiæ Afforciatur assisa, ita quod apponantur alii juxta numerum majoris partis, quæ dissenserit, etc.id est, augeatur numerus testium.
◊
Charta ann. 1322. ex Tabul. S. Petri
Carnot. :
Sens ce que lesdis religieux puissent abatre les foussez et les forteresces, fors que en les amendent et en les Afforcent.
◊ Item vim inferre, Forcer. Charta Lusitanica eræ
1361. tom. 4. Monarch. Lusit. pag. 272. V :
In manibus prædictorum juratorum et deportum nec Afforciabit per se, nec per alium, nec Afforciari permittet.Supra :
Juravit idem Rex... quod de Ganatis Afforciatis et pecunia ipsis spoliatis emendam faciet competentem.Fori Alcaçonæ :
Qui mulierem Afforciaret, et illa clamando dixerit, quod ab illo est Afforciada, etc.

