« »
 
[]« Affratum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 133a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AFFRATUM
AFFRATUM, Caro, in Gloss. Bitur. at in Amalth. ex Isidoro, Afratum, Spumeum. Ab ἁφρός, Spuma.
P. Carpentier, 1766.
Ideo Afrotum ad marginem Isidori adscriptum. Lucanici genus putatur a Salmasio Fœnor. Trapezit. pag. 452. Idem procul dubio quod ab Isidoro Orig. lib. 20. cap. 2. reponitur inter farcimen minutal et martisia.