« »
 
[]« 2 afis » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 129a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AFIS2
2. AFIS, Vicinus, proximus, qui prope adest. Translat. S. Jan. tom. 6. Sept. pag. 890. col. 1 :
Ad quorum voces etiam Affines cucurrerunt.