« »
 
[]« 3 agalma » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 136a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AGALMA3
3. AGALMA, Lætitia, gaudium, ab ἀγάλλομαι, Exulto, gaudeo. Hinc Agalmata vocat splendidos lætosque martyrum triumphos, ut observant docti Hagiographi, auctor actor. S. Margar. tom. 5. Jul. pag. 34. col. 1 :
Beatus denique Ambrosius... beatæ virginis Agnetis Agalmata, tam luculento famine perornavit, ut etiam infidelium mentes ad fidem tantorum dictorum valeat provocare.