« »
 
[]« Aguijon » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 149b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AGUIJON
AGUIJON, Campanula acutioris soni, quasi nos Galli diceremus, Aigu-son. Regula consueta Toribii Archiep. Limæ tom. 4. Collect. Conc. Hispan. pag. 663. col. 1 :
Et ultimo quadrante pulsabitur campanula seu tintinnabulum, quod vulgo vocant Aguijon.
Et pag. 664. col. 2 :
Tam beneficiati quam reliqui ministri... conveniant ad horas antequam terminetur primus sonitus tintinnabuli, quod vocant Aguijon.
Hisp. Aguijon, Aculeus, stimulus.