« »
 
[]« Aguillada » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 149c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AGUILLADA
AGUILLADA, Aculeus, baculus acumine ferreo munitus, quo boves pungendo ducunt, Gall. Aiguillon, olim Aguillée, Aguillon, Aguise, Aguillade, Agulhade, Agullade, et Esguilhade. Lit. remiss. ann. 1380. in Reg. 117. Chartoph. reg. ch. 8 :
Prædictus Petrus de quadam longa pertica, vocata in illis partibus (Lemovic.) Aguillada, cum qua boves conducuntur, eumdem Gerardum percutere attemptavit.
Aliæ ann. 1381. in Reg. 120. ch. 123 :
Jehan de la Briere leva un grant baston, que il avoit en sa main, appellé Aguillon.
Aliæ ann. 1390. in Reg. 139. ch. 92 :
Une verge, nommée Aguillée, à toucher et chasser buefs.
Aliæ ann. 1462. in Reg. 198. ch. 499 :
Jehan Fortist print s'Aguise ou aguillon, à quoi il touchoit les beufz, etc.
Aliæ ann. 1400. in Reg. 155. ch. 105 :
Icelui Geraut donna de son baston, appellé Aguillade, un cop sur la teste de ladite fille.
Aliæ ann. 1445. in Reg. 176. ch. 377 :
Bastons, appellez Aguillades et borbossades, ferrés les aucuns à trois pointes de fer, comme une fourche.
Aliæ ann. 1443. in eod. Reg. ch. 282 :
Ung long baston ou gaule, appellée Agulhade.
Aliæ ann. 1400. in Reg. 155. ch. 115 :
D'une Agullade, qui est la verge ou baston dont l'en poing et fait aler les beufs, etc.
Aliæ demum ann. 1457. in Reg. 187. ch. 332 :
Donna ung grand coup sur l'espaule de l'Esguilhade qu'il tenoit
. Esguillée, in aliis ann. 1401. ex reg. 156. ch. 173. Unde Aguillade vel Eguillade legendum, pro Guillade, in Lit. ann. 1474. ex Reg. 204. ch. 90. Hinc Aguiler, Aculeo pungere, ut videtur. Le Roman de la Rose MS. :
Mais Atropos ront et descire
Quant que ces deux pueent filer,
Atropos vous bée Aguiler.