« Aidæ » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 152a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AIDAE
AIDÆ, Subsidiaria tributa, Gall. Aides. Hæc ut etiamnum Reges nostri, ita et
Domini feudales quondam a subditis solebant exigere. Litteræ Francisci I. pro S. Capella
Paris :
Quos quidem tres Apparitores... ordinamus fore et esse immunes... ab omnibus impositionibus, Aidis et aliis tributis.Charta Richardi de Lambervilla in Tabulario A. Monasterii Gemmeticensis cap. 361 :
Varantizandum ab omni Aida et reseantia et amouta.Charta Officialis Paris. ann. 1264. ex Tabulario S. Germani a Pratis :
Quinque arpenta terræ... ad censum 6. denariorum quodlibet arpentum sine alio onere, redditu, costuma, tallia, relevamento, Aida, corveia, campiparte et alio quocumque nomine censeantur.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
◊ Ex Aidæ
vocabulo natum est nomen, la Cour des Aides, Gallis omnibus notissimum, hoc est,
Supremum rei tributariæ tribunal, in quo quidquid tributorum, vectigalium atque
subsidiorum est, judicatur. Hujus summi tribunalis originem referunt ad Regem Joannem
cognomento Bonum, qui cum 28. Decembris anni 1355. decreto statuisset, ut quidquid
mercium venumdaretur, certum sibi tributum solveret, judices instituit, qui lites ex novi
tributi solutione natas cognoscerent, et ita dirimerent, ut nulla esset ab iis judicibus
ad alios provocatio. Ad hanc Joannis Boni institutionem Senatus Curiæ subsidiorum
Parisiensis suam originem refert acceptam. Recentiores sunt, quæ aliis regni urbibus
fuerunt institutæ Curiæ subsidiorum.