« Alabrum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 156c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ALABRUM
ALABRUM et Alibrum, Instrumentum circa quod volvuntur fila, et cujus ope in orbes
glomerantur, Gallis Devidoir. Nunc, olim vero Hasple, Germ. Haspel Hispanis Aspa ; quod a
voce Alabrum dictum videtur. Vide alia notione in Alabrare. Isid. lib. 19. Orig. cap. 29 :
Alibrum quod in eo liberentur fila, id est, solvantur.Gloss. Bitur. habet,
id est, volvantur fila. Calepinus ad hanc vocem :
Filum a colo in fusum, de fuso in Alabrum, hinc in girgillum, deinde in glomicellum, etc. Alabrumdicitur quod radios quasi alas habeat, inquit Martinius in Lex. Phil. In veteribus Lexicis Monasticis legitur et verbum Alalrare, Filum evolvere. Vide Devolutorium.
L. , 1840–1850.
Alabrare, Haspelen, (fila glomerare) : Gemma Gemmarum.