ALARGARE 2, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 2 alargare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 159a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ALARGARE2

2. ALARGARE, Remittere, relaxare, Gall. Lacher ; quo etiam sensu Allargare usurpant Itali. Stat. Taurin. ann. 1360. ex Cod. reg. 4622. A. cap. 67 :

De serrando et Alargando granum per judicem vel rectorem cum consilio credentiæ. Item quod judex seu rector, cum consilio credentiæ, possit serrare et Alargare granum, quando sibi et credentiæ placuerit.

Hinc

P. Carpentier, 1766.

Allargare, Purgare, Gall. Vuider, in Stat. Massil. lib. 2. cap. 41 :

Quando eas (calquerias,) vel ea (torcularia) curabunt (blancarii) vel facient curari seu Allargari, imo aquam pausatam, et claram, quanto plus poterunt, inde ejiciant... Qui curaverit vel Allargaverit, etc.