ALAUDA, vox Gallica vetus, Latinis Galerita, sive Cassita avis, ut Plinius lib. II. cap. 38. Suetonius in Jul. cap. 24. Marcellus Empiricus cap. 29. tradunt. Gregorius Turon. lib. 4. cap. 31 :

In Ecclesia Arverna dum matutinæ celebrarentur Vigiliæ, in quadam civitate avis Corydalus, quam Alaudam vocamus, ingressa est.

Ita Marcellus loco laudato :

Corydalus avis, id est, quæ alauda vocatur ;

supra :

Avis galerita, quæ Gallice Alauda dicitur.

Adhelelmus Episcopus Sagiensis in Miraculis S. Opportunæ cap. 14 :

Vidit aviculam nomine Accredulam, quam vulgus vocavit Alaudam.

Hoc etiam vocabulo Gallos legionem appellasse auctor est Plinius :

Gallico vocabulo etiam legioni nomen dederunt Alaudæ.

Inde Gallos Legionarios Cicero Alaudas vocat Philipp. 1. 5. 13. et Suetonius in Julio cap. 24. Boxhornius ab Hebræo Alafata, quod millenarium sonat, deducit, quam vere, alii judicent. Adde Gorop. Bekanum. lib. 1. Gall. pag. 12. Diezii Grammat. vol. 1. pag. 80. et Raynouardi Gloss. Rom. vol. 1. pag. 47. in voce Alauza, et quos ibi laudat.