« 1 alberc » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 165a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ALBERC11. ALBERC, Sagum, lorica hamis conserta, Gallis olim Auber, vel Hauberg.
Charta ann. 1255. in 30. Regesto Archivi Regii cap. 115 :
Præterea inveni in dictis bonis quinque Alberjons et unum Alberc, et unam contrepointe.Vide eand. vocem eod. sensu sumtam in Alberjus post vocem Halsberga.

