« 2 albergator » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 166c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ALBERGATOR2
2. Albergator, Qui hospitio excipit. Chron. Parmense ad ann. 1295. apud Murat. tom. 9. col.
831 :
Postea equitavitPrivilegium Philippi de Sabaudia ann. 1475. apud Guichenonum Hist. Bress. pag. 33 :(Episcopus)Rhegium et hospitatus fuit in burgo de S. Catherina in domo Johannis Chinani Albergatoris, ubi stetit per tres dies vel circa.
Quod amodo in antea nulli ex subditis nostris, sive sint hospites, tabernarii, Albergatores, paneterii vel alii quicumque et cujuscumque status, vendere audeant vel præsumant vina aliena seu extera.
P. , 1766.
Albergarius, Caupo, stabularius, Ital. Albergatore, nostris Aubergiste. Charta ann. 1252. apud
Columb. in Genealog. domus de Simiane pag. 592 : Habent jus hospitandi in hospitiis publicis Albergariorum.
P. , 1766.
Albergaria, Alberguaria, Diversorium, Gall. Auberge. Charta ann. 1356. inter
Probat. tom. 2. Hist. Nem. pag. 179. col. 2 : Propter Albergariam sive hostalariam dicto portali contiguam, in qua Alberguaria, si dictum portale apperiretur, inimici dom. nostri regis se possent secrete intendere, etc.
P. , 1766.
Albergata, Eodem intellectu. Inquisit. ann. 1268. ex schedis Pr. :
Et tunc Grillonus prædictus fecit præconisari in Albergata omnia prædictorum, quod nullus auderet, etc.