ALCAYDUS, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Alcaydus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 170a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ALCAYDUS

ALCAYDUS, ita Judices civitatum vocabant Saraceni Hispanici. Vitalis Episcopus Oscensis de Magistratib. Saracenorum Hispan. ;

In quibusdam locis Judices, in quibusdam Alcaydi, dicti Justitiæ nuncupantur

. Charta Lorbanensis apud Sandovallium in Favila :

Christiani habeant suum Comitem de sua gente, qui manuteneat eos in bono juzgo, secundum solent homines Christiani ; et illi component rixas inter illos, et non matabunt hominem sine jussu de Alcayde, seu Alvacide Saraceno, etc.

A Saracenis traducta postmodum hæc dignitas ab ipsis Hispanis Christianis ad civitatum suarum Judices. Vide Oyhenartum lib. 2. Notit. Vascon. cap. 6. et supra Alcaldis.

Alcalis, Eadem notione, in Charta Adelfonsi Regis Aragonum apud Blancam pag. 640 :

Et suos Alcales quod non ipsum judicet.

Concilium apud Pennam Fidelem ann. 1302. can. 13 :

Si Alcales, vel Majorini, vel alii Rectores civitatum, vel aliorum locorum deliquerint, etc.

Alcaydus Meretricum, seu Uxoratorum, qui de meretricibus et adulteriis cognoscebat : ita olim dictus Officialis in Aragonia. Michael del Molino in v. Adulterium.

Alcaydus Honoris, idem qui Meretricum. Vide eundem in Alcaydus. Observantiæ Regni Aragon. lib. 9. tit. Articuli inquisitionis, Alcaydi meretricum et uxoratorum, fol. 41. Edit. 1624. Vide Alcadus.