« »
 
[]« Algara » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 176b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ALGARA
ALGARA, Tumultus militaris, Hispan. Algarada, Nostris Algarade. Charta Dionysii Regis Portugalliæ æra 1267. apud Brandaonem tom. 5. Monarch. Lusit. pag. 308 :
Omnes milites qui fuerint in fossado, vel in guarina de cavallos, qui se perdiderint in Algara vel in lida.
Vide Algaru. Charta Sancii 1. Port. Reg. æræ 1186 :
Milites qui fuerint in fossado, vel in guardia, omnes caballos, qui se perdiderint in Algara vel in lite, etc.
Arabice הראע (gara), incursus equorum in hostile solum, rapina, captivitate, populatione grassantium.
P. Carpentier, 1766.
Diction. Acad. Hispan. Algara, Equestris turma, quæ fines hostiles populatur. Eodem sensu supra accipienda vox Algara.