ALIENIGENÆ, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Alienigenæ » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 178b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ALIENIGENAE

ALIENIGENÆ, Extranei, qui aliunde veniunt locum aliquem incolere, Aubains, Albani. In veteri Charta Gallica, Alienes, legitur etiam in Latina ann. 1279. apud Thomasserium Consuet. Bituric. pag. 112 :

Item quilibet Alienne de foris dictum dominium deferens et adducens vinum ad vendendum in dicta villa, solvet pro quolibet dolio dimidium sextarium vini.

Ubi Alienne dicitur is qui

extra Banleucam habitat. Gloss. Lat. Gr. Alienigena, ἀλλοεθνής. Alterius fundi incola. in leg. 2. Cod. Theod. de Desertorib. Isidorus lib. 10 :

Alienigena, qui alienæ regionis est, et non ejus, ubi est.

In Regesto Philippi Aug. Herouvalliano :

Comes Flandrensis et Comitissa Ada et Comitissa Alienor habuerunt Alienigenas per totam terram suam.

Alibi :

Vidit tempore Comitissæ Flandriæ, quod capiebat Alienigenas, ubicumque eos inveniebat, et nullus Miles poterat retinere hominem Alienigenam, nisi dominus Calniaci.

Adde Perardi Burgundica pag. 299. et Monastic. Angl. tom. 1. pag. 618. Vide Albanus.

Alienes dicuntur Leguleis Anglis vernaculis, ii, quorum patres, atque adeo ipsi alieni extra regni metas nati, in regnum veniunt commorandi gratia. Eorum liberi, dummodo alienigenæ ipsi non sint ex hostibus Regis, non alienigenæ erunt, sed Angli : similiter si quis regnicola cum Regis licentia regno excedat, ejus liberi non erunt alienigenæ. Rastallus. Vide Prynneum in Libertatib. Angl. tom. 2. pag. 1003.