ALLOGIARE 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 allogiare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 187c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ALLOGIARE1

P. Carpentier, 1766.

1. ALLOGIARE, Castra facere, locare, Ital. Alloggiare, nostris Camper. Lit. Ludovici ducis Andegav. ann. 1373. in Reg. 109. Chartoph. reg. ch. 54 :

Qui locum ipsum sæpius occuparunt, et inibi diversis vicibus atque temporibus Allogiarunt.

Annal. Estens. ad. ann. 1398. apud Murator. tom. 18. Script. Ital. col. 935 :

Hoc tempore Bartholomæus de Gonzaga, cum societate illa hostili, in Romandiolam profectus, in finibus Forilivii secus ab urbe per tria milliaria, in loco dicto Roncho, Allogiaverat, transiturus ad Marchiæ partes.