« »
 
[]« Alloquax » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 188b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ALLOQUAX
ALLOQUAX, Loquax, eloquens. Fragm. Histor. Britan. Armor. tom. 7. Collect. Histor. Franc. pag. 49 :
Accedens (Nomenoius) ad Canoveum monasterii Redoni abbatem, virum simplicem et innocentem, et sub specie veritatis illum seducens, exposuit illi fabulose, ut erat Alloquax, de dignitate regni Britanniæ, etc.
Nostris olim Alligueur, pro Loquax, verbosus, quasi qui multa allegat, Gall. Grand parleur, qui n'a que du verbiage. Lit. remiss. ann. 1417. in Reg. 170. Chartoph. reg. ch. 45 :
Le suppliant dist à icellui Perrinot qu'il te laissast en paix, et qu'il estoit un grant venteur et Alligueur. Alebiqueux
vero qui argutias et rixas consectatur, vulgo Pointilleux, querelleur, in Lit. remiss. ann. 1385. ex Reg. 127. ch. 5 :
Pour ce que ledit Guillaume estoit Alebiqueux ou rioteux, quant il avoit beu, etc.