« »
 
ALMUS, ALMUS.
[]« Almus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 193b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ALMUS1
ALMUS, Sanctus. Vita Joachini Servitæ tom. 2. Aprilis pag. 458. D :
Sin alicui id parum videretur, hic qui Almus erat, pro semet ægrotationem delicti purgandi causa flagitare, virginemque interdum vehementer orare, etc.
Cognomentum Ludovici Imperat. Caroli Magni filii, qui vulgo Pius dicitur, in Chronico S. Vincentii de Vulturno pag. 694. Leo Ostiensis lib. 1. cap. 18 :
Ludovicus Imperator, qui cognominatus est Almus, vel Sanctus.
Vide Brissonium in Formulis, pag. 50.
P. Carpentier, 1766.
Glossar. vet. ex Cod. reg. 7646 : Almus, clarus, vel splendidus, excelsus sive sanctus. Vide Almitas 1.
[]« Almus » (par L. Favre, 1883–1887), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 193b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ALMUS2
ALMUS. Alnus. Dief.