« »
 
[]« Alonus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 198c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ALONUS
ALONUS. Chron. Parmense ad ann. 1266. apud Murat. tom. 9. col. 781 :
Et habebant dicti de parte Domini Uberti Pelavicini arma ad Alonos, qui dicta arma raspaverunt, qui non fuerant ad rumorem timore partis Ecclesiæ.
Alon Hispanis est ala ; num arma quæ ad alas exercitus erant posita ? Nomen loci esse videtur.