ALOXINIUM, Idem forte ac Pigmentum, quod quidem recentioribus, teste Joanne de Janua, usurpatur pro potione ex melle et vino diversis speciebus confecta, suavi et odorifera. Hujusmodi autem potionem quam aliqui Nectar, Galli Hipocras vocitarunt, in majoribus festis Monachis et Clericis datam aliquando, atque etiam a fundatoribus Ecclesiarum Chartis legatam fuisse, præter plurima Chartarum instrumenta, testantur Petrus Venerab. in Statutis Cluniac. cap. 11. Udalricus lib. 1. Consuet. Cluniac. cap. 52. Sugerius in Testamento, et alii multi de quibus in voce Pigmentum. Quibus omnino consentit Charta Balduini Decani Aniciensis, qui, ut refertur in nova Gallia Christ. tom. 2. col. 742. A :

Pro anniversario suo dimisit Clericis superpellicium portantibus in Ecclesia, potationem vini per sex dies Paschæ faciendam, et in prima die Aloxinium, etc.

Jam vero de vocis origine nihil ipsa hac significatione certius indagari potuimus. Alienum non videtur si ab ἅλς ἁλὸς, sal et ξυνός communis, promiscuus deduxeris. Sed propius accedit

vinum Alosanthium

quod Diosc. 5. 41. est vinum flore salis conditum, id est ambari odore suffitum. Alosanthus enim Matthiolo in eundem Dioscor 5. 83. est flos salis qui et Ambra a nonnullis appellatur. Ergo ex voce Alosanthium facile fieri potuit Aloxinium.