« »
 
[]« Amanganare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 212b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AMANGANARE
AMANGANARE, Lapides, ligna aut quidvis aliud in hostem vibrare e certis machinis bellicis, quas Mangana vocabant. Chron. Parmense ad. ann. 1309. apud Murat. tom. 9. col. 879 :
Bononienses vero venerunt in auxilium Ferrariæ, et castrametati sunt ab alio latere Padi, et Amanganabant Venetianos existentes cum suo exercitu in Pado cum navibus.