AMBAGIBALIS, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Ambagibalis charta » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 215a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AMBAGIBALIS

AMBAGIBALIS Charta. Charta vetus in Vita Aldrici Episcopi Cenoman. num. 69 :

Chartam Ambagibalem ibidem præsentabant, quam Bertha ad ipsos infantes suos fecerat, ubi habebat incertum, dum advivebat, et in partes duas Leogisilo quondam conjuge suo quam et suam tertiam ad usum tenuerit.

Vox luxata, ni fallor, forte legendum auditionalem, de qua Marculfus lib. 1.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

◊ Ambagilanem rectius cum Mabillonio lib. 1. de Re Diplomatica cap. 2. n. v. legendum vellem. Chartam, inquit, Ambagibalem lego apud V. Cl. Stephanum Baluzium, Miscel. tom. 3. pag. 168. pro quo Ambaginalem præfert Codex Ecclesiæ Cenomanensis. Quo nomine

Chartam, quæ adversario ambages facessit, significari puto. Præterea non Auditionalem posse legi ideo videtur, quod Charta audientialis, seu auditionalis de qua Marculfus lib. 1. cap. 28. ea sit, qua quis ad audientiam principis evocatur ; illa autem Charta Ambagibalis sit nomine ipsius Berthæ, nihilque in ea agatur de Principe.

P. Carpentier, 1766.

◊ Nescio utrum felicius Auctores Tract. novi de re diplom. tom. 5. pag. 672. intelligant de donatione mutua inter virum et uxorem ; ab ambo et Agina, qua voce uxor significatur ; vel de Charta, qua inter hæredes dividuntur bona ; aut tandem de bonorum inter duos liberos divisione a matre facta, quorum partem tertiam sibi ad usumfructum retinet.