AMEMBRARE, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Amembrare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 221a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AMEMBRARE

AMEMBRARE, Jungere, conjungere. Charta ann. 924. apud Murator. tom. 2. Antiq. Ital. med. ævi col. 44 :

In qua (curte) fuit casa sive terra et puteo insimul Amembratas.... Casa ipsa, quod est solario cum fundamento et edificio suo, seu fundamento in quo fuit casa et curte seu puteo insimul Amembratas, qualiter cartulata est per designatas locas.

Alia ann. 1010. apud Lam. in Delic. erudit. inter not. ad Hist. Sicul. Laur. Bonincont. pag. 323 :

Quia de una parte est Amembrata ad terram Gariprando, etc.