1. ANALOGIUM. Balbus in Catholico :

Analogium ab ἄνω, sursum, et Legium, pulpitum : unde Analogium. quia ibi supra legitur.

Idem : Pulpetum a publico dicitur, Analogium, Lectrum, Legitorium, quia ibi publice legunt, ut possint conspici a populo. Est igitur Balbo Analogium idem, quod Ambo. Consentit Papias : Analogium dicitur, quod sermo inde prædicetur. Et Ugutio : Analogium, ab λόγος, quod est sermo : quia ibi supra sermocinamur. Ita etiam usurpatur in veteri Expositione Missæ. Walafridus Strabo lib. de Reb. Eccles. cap. 6 :

Analogiumdicitur, quod in eo verbum Dei legatur et annuntietur

. Alcuinus lib. de Divin. Offic. et Remigius Autissiod. lib. de Celebrat. Missæ :

Defertur Evangelium ad Analogium præcedentibus cereis.

Reinerus in Hist. Translationis SS. Euticetis et Acutii Martyrum apud Caracciolum :

Penes autem psallentium Deo agminum sedem, quibusdam lapideis cocleis Lector scandens, argenteo per gyrum Antistitis studio ambiri secernit Analogio.

Ratpertus de Casib. S. Galli cap. 9 :

Tumbam S. Galli cum reliquis altaribus, et Analogio atque Confessione ita innovari... fecit.

Eckehardus Jun. cap. 1 :

Infantulis per ordinem lectitantibus, et Analogio descendentibus.

Adde Vitam Caroli Abbat. Villariensis num. 4. Gilbertum in Miracul. S. Amandi num. 1. etc. Joan. de Janua habet Anolegium, et Analogium. Willelmus Thorn. in Chron. sub. ann. 1240 : Anologium, a Græc. ἄνω. Analogium, ein predigstole. Vocab. lat. germ. ann. 1477. Adel.