Andigare dicitur is, qui adhuc sanus de rebus suis disponit, testatur ; contra, Arigare, et Arrigare, qui infirmus et æger. Papias : Andigaver et Arigaver, id est, in sanitate et infirmitate. Eadem habet Glossarium vetus, apud Lindenbrogium, præterquam quod Andigavum, et Arigavum præfert. Idem Gloss. : Arigare, in infirmitate res suas ordinare. Ugutio in MS. Collegii Navarræi : Avolenam mandigavir et Alligavir, i. in sanitate et infirmitate. Lex Longob. lib. 2. tit. 14. § 17 Rothar. 228. :

Si casu faciente mortuus fuerit, et ante judicaverit res suas proprias, se vivente, id est Andigaverit, et Arigaverit secundum Legem Longobardor. non habeat, cui donaverit.

Editio Basil. habet hoc loco, id est, Andigavero et Andegauverit. Et, Arrigare secundum Legem. Leges Rotharis apud Murat. tom. 1. part. 2. pag. 34. habent :

Id est, Andingaverit et Arigaverit.

Et ibidem B :

Et antea judicaverit res suas proprias se vivente, id est Andicawere et Aurigawerch.

Vide Andecabeo. Schiltero, Andigave compositum est ex particula ande, ant, hodie ent, et gabe, donum, quasi dicas Antedonum, cui opponitur Arrigave, postdonum. Est itaque Andigaba et Andigabare, vel Andigauere, Donare et donatio, quæ fit inter vivos, et Arrigabe, quæ mortis causa fit, utraque tamen a vivente. Adel.