« »
 
[]« 1 animalis » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 255b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ANIMALIS1
1. ANIMALIS, Spiritualis, sive animam spectans. Ratherius Veron. Spicil. tom. 2. pag. 165 :
Si ergo ad Episcopum nihil de rebus pertinet quibus Clerici vivere debent, aut ipse eis non debet, ut Animalem ita et corporalem dare in tempore tritici mensuram.