« »
 
[]« 1 animator » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 255c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ANIMATOR1
1. ANIMATOR, f. Colonus vel Servus. Charta Boleslai Ducis Bohemiæ pro Monasterio Preunoviensi ann. 993. apud Ludewig. Reliq. MSS. tom. 6. pag. 49 :
Et in civitate quoque Pragensi donamus decimum forum, et decimum denarium de judicio, decimum hominem captivum, et triginta Animatores eorumque posteritatem.
Ibidem :
Et in villa Coromirtwitz tres Animatores cum terra sufficienti.
P. Carpentier, 1766.
Idem mihi videtur quod Animal, sive de equis aut jumentis, sive de bobus et vaccis intelligas.