3. ANNATA, Alicujus officii annua functio ; dicitur etiam de tempore, quo quis in tirocinio est. Stat. sabbater. Carcass. ann. 1402. in Reg. 157. Chartoph. reg. ch. 320 :

Item quod suprapositi dictæ artis... teneantur quilibet in fine suæ Annatæ, sive in fine sui temporis supraposituræ tradere... totam quotam pœnarum levatarum.

Arest. parlam. Paris. ann. 1421. in Lib. 1. stat. super artif. Paris. ex Cam. Comput. fol. 89. r° :

Nullique apprenticii seu apprenticiæ in dicto ministerio, et qui in eodem suas Annatas perfecerant, prædictum ministerium levare donec... sufficientes et ydonei reperti, etc.

Hinc nostris Anné, pro Annua frugum perceptio. Charta ann. 1397. in Chartul. Corb. sign. Ezechiel fol. 53. r° :

Et ne porront presser, ne faire presser leur Anné, que à no pressoirs de notre eglise chacun an.