« Anormalus » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 292c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ANORMALUS
ANORMALUS, pro Anomalus, vel contra normam, id est, regulam. Alanus de Planctu
naturæ :
Qui autem a Regula Veneris exceptionem facit Anormalem, Veneris privetur sigillo.Utitur alibi semel ac iterum.
P. , 1766.
◊ B. de Amoribus in Speculo
sacerdotum MS. cap. 16. de Sententia excommunicationis : Sed post officias huic victus Anormalus extas,Nunquam participes hiis quos anathema cohercet...Si celebras certus stans clave minore ligatus,Hoc graviter peccas, sed Anormalus minime stas.