« »
 
[]« Anormalus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 292c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ANORMALUS
ANORMALUS, pro Anomalus, vel contra normam, id est, regulam. Alanus de Planctu naturæ :
Qui autem a Regula Veneris exceptionem facit Anormalem, Veneris privetur sigillo.
Utitur alibi semel ac iterum.
P. Carpentier, 1766.
B. de Amoribus in Speculo sacerdotum MS. cap. 16. de Sententia excommunicationis :
Sed post officias huic victus Anormalus extas,
Nunquam participes hiis quos anathema cohercet...
Si celebras certus stans clave minore ligatus,
Hoc graviter peccas, sed Anormalus minime stas.