« »
 
[]« Antianus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 298c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ANTIANUS
ANTIANUS, Antiquus, Vetus. Gall. Ancien. Bulla Pauli III. ann. 1539. in Collect. privileg. Equitum Melitensium Authore D. d'Escluseaux pag. 97 :
Libri et munimenta seu documenta Antiana privilegiorum periissent.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Antianitas, Jus antiquitatis, Gall. Droit d'ancienneté. Eadem Bulla Pauli III. pro Equitibus Melit. ibidem pag. 98 :
Tam Magistro quam Conventui præfatis (jus et potestatem damus) de illis (beneflciis) disponendi, nec non Antianitates tam generales, quam speciales super iisdem beneficiis fratribus ejusdem Hospitalis concedendi, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Anzianatus, ut Antianaria, Dignitas Antiani apud Italos. Regimina Paduæ ad ann. 1293. apud Murat. tom. 8. [] col. 387 :
Si vero cassabantur (prædicti sapientes), quilibet Anzianus tunc temporis in Anzianatus officio existens, suum sapientem a credentia eligebat, et ipsis per Anzianos tali modo electis, singulariter approbabantur in majori consilio.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Anziani ut Antiani. Regimina Paduæ apud Murat. tom. 8. col. 383 :
Hoc anno (1285.) facta fuit domus, super qua manent Anziani, et factus fuit pons lapideus S. Johannis a navibus.
Ibidem sæpius occurrit, ut et tom. 5. Maii de B. Humilitate pag. 218. et alibi.