« Antidorum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 299c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ANTIDORUM
ANTIDORUM, apud Græcos panis est benedictus, qui ἀντὶ τῶν ἁγίων
δώρων, seu vice Eucharistiæ datur iis qui ad sacram Communionem accedunt, post
sacram Liturgiam, ut est apud Balsamonem. Conficitur autem Antidorum ex eodem pane
qui ad sacrificium offertur, ex quo desumit Sacerdos particulam Cruce signatam, reliquo
quibusdam precibus benedicto, plebique reservato. Non solent Antidorum Græci
comedere nisi jejuni, alioquin in crastinum conservant. Vide Gloss. infimæ Græcitatis,
Hierolexicon Macri. Est et alia hujus vocis significatio de qua consule Cujacium ad
Novellam 7- Justiniani.