« »
 
[]« 1 anula » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 305b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ANULA1
1. ANULA. Dialog. fr. Pauli Florent. de Orig. ordin. Servor. apud Lam. tom. 12. Delic. erud. pag. 20 :
Quod et factum est, ut illum veneno necare statuerit, et vino infusum ei per Anulam quamdam tradidit sub eleemosynæ specie.
Dimin. ab Anus, Gall. Vieille ; Anicula, apud Terent. in Andr. act. 1. sc. 4.