« Apentat » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 309b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/APENTAT
APENTAT. Charta Henrici II. Angliæ Regis et Ducis Normanniæ ex Archivo Beccensi :
Solutas et liberasHaud scio Apentat idem sit quod de Wapentac, Anglice armorum tactus, ita ut hi de Apentat liberi dicantur, qui militari servitio non essent obnoxii. Hæc conjectura utcumque fulcitur sequenti voce et scutagio : quod fere idem sonat. Vide Wapentachium.(habeant possessiones suas)et quietas de syre et humdret, et placitis, et querelis, et de murdro, et de Apentat, et scutagio, et geldis, et danegeldis.